DOSTĘP DO BAZY DANYCH
Konieczne ustanowienie połączenia z siecią internetową.
W ostatnim czterdziestoleciu w Częstochowie odbyły się 22. konferencje naukowo-techniczne z cyklu „Wykorzystywanie wód podziemnych w gospodarce komunalnej”.
Pierwsze cztery (1977-1981 r.) zostały zorganizowane przez Centrum Techniki Komunalnej w Warszawie, a następne przez Polskie Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych Oddział w Częstochowie, przy bardzo dużym zaangażowaniu
Kola Zakładowego PZITS przy „Wodociągach Częstochowskich”.
Tematyka konferencji dotyczyła różnorodnych aspektów związanych z projektowaniem, wykonawstwem ujęć wód podziemnych różnego typu, technologii, parametrów technicznych, analizą ekonomiczną; problemami z eksploatacją, dokumentowaniem, strefami ochronnymi i samą ochroną wód.
Trafność wyboru tematyki konferencji została potwierdzona dużym zainteresowaniem różnych środowisk, od naukowych, projektantów i wykonawców ujęć do użytkowników, administracji i służb sanitarnych.
Inicjatorem konferencji był ówczesny dyrektor Centrum Techniki Komunalnej mgr inż. Stanisław Nawara (1977 r.), który wcześniej był dyrektorem „Wodociągów” w Częstochowie i przywiązywał dużą wagę
do racjonalnej eksploatacji i ochrony wód podziemnych, co dało asumpt do wyboru problematyki konferencji. Współorganizatorem był mgr Jacek Gospodarek.
Tematykę kolejnych konferencji zdominowali hydrogeolodzy, dla których stały się cyklicznymi spotkaniami, na których mogli konfrontować swoje dokonania i badania z użytkownikami wód podziemnych.
Konferencje stały się znakomitym forum spotkań osób zainteresowanych wykorzystywaniem i ochroną wód, gromadzą pracowników przedsiębiorstw wodociągowych, hydrogeologów, administracji różnych szczebli.
Znaczący udział w spotkaniach mają przedstawiciele instytucji naukowych, w tym wielu wyższych uczelni oraz Państwowego Instytutu Geologicznego.
Łącznie na 22. konferencjach zaprezentowano 335 referatów. Odzwierciedlają one główne problemy związane
z przemianami organizacyjnymi i legislacyjnymi zachodzącymi w Polsce, dotyczącymi gospodarowania zasobami wód podziemnych.
Wszystkie referaty zostały opublikowane w 22. tomach, stanowiących trwały ślad spotkań, wzbogacając praktyczny dorobek polskiej hydrogeologii. Przynoszą również satysfakcję autorom, którzy mogli podzielić się wiedzą
i doświadczeniem w gronie fachowców. Po wygłaszanych referatach często odbywały się żywe dyskusje, przybierające gorący, polemiczny charakter.
W konferencjach brały udział największe autorytety z dziedziny hydrogeologii, wszystkim doskonale znane, z olbrzymim dorobkiem naukowym, tacy jak profesorowie: Zdzisław Pazdro, Antoni St. Kleczkowski, Stefan Krajewski, Bohdan Kozerski, Andrzej Różkowski, Bronisław Paczyński, Aleksandra Macioszczyk, Tadeusz Macioszczyk, Andrzej Zuber, Stanisław Witczak, Jadwiga Szczepańska, Andrzej Szczepański, Jan Przybyłek, Józef Górski, Andrzej Kowalczyk, Grzegorz Malina i wielu, wielu innych, których nie sposób wymienić.
Wśród osób, które przyczyniły się do sukcesów konferencji należy szczególnie wymienić prof. Andrzeja Szczepańskiego,
który angażował się w prace organizacyjne oraz recenzował większość materiałów konferencyjnych.
Profesor zapewniał wysoki merytoryczny poziom spotkań oraz sprawny ich przebieg. Celnie formułował ważne wnioski,
które jednak przez lata są ignorowane przez adresatów, ze szkodą dla całego środowiska „wodziarzy”.
Od lat siedemdziesiątych podczas konferencji systematycznie podnoszono kwestię ochrony wód podziemnych w różnych aspektach, od istniejących zagrożeń do sposobów ich likwidacji.
X konferencja poświęcona była między innymi biologii wód, przedstawiono różnego rodzaju żywe organizmy (zwierzęta, mikroorganizmy, bakterie - sinice, okrzemki, glony) występujące w wodach podziemnych i ich często negatywny wpływ
na jakość wód. Ten rzadki i ciekawy był wzbogacony pokazem „utrwalonych” organizmów.
Omawiano negatywny wpływ rolnictwa, urbanizacji terenów, różnego rodzaju przemysłu, a szczególnym zainteresowaniem cieszyło się poruszenie tematu zanieczyszczenia wód podziemnych produktami naftowymi (1991 r.).
Aktualny wówczas problem związany był z wieloma niewłaściwie zabezpieczonymi i skandalicznie funkcjonującymi stacjami benzynowymi i składami produktów naftowych, często zlokalizowanymi na terenach wojskowych, w pobliżu czynnych ujęć wód podziemnych. Likwidacja tych zagrożeń była olbrzymim i kosztownym problemem.
Już na konferencji w 1985 r. omówiono strategię i praktyki ochrony wód podziemnych w Europie.
Temat ten był kontynuowany na następnych spotkaniach, szczegółowo omawiano strategię ochrony głównych zbiorników wód podziemnych w Polsce.
Prawie na wszystkich konferencjach poruszano różnorodne problemy związane z eksploatacją wód podziemnych tj. starzenie się urządzeń, zmiany parametrów hydrogeologicznych warstwy wodonośnej, zmiany jakości wód, brak stref ochronnych i inne.
Na większości konferencji w różnych aspektach omawiano tworzenie i ustanawianie pośrednich stref ochronnych ujęć wód podziemnych oraz zbiorników wód podziemnych.
XI konferencja w całości została poświęcona praktycznym i naukowym aspektom projektowania stref ochronnych - już w 1995 r. problem nazwano „kukułczym jajem”. Przybliżono temat na przykładach ujęć wód w Polsce (tj. Sopot, Trójmiasto, Toruń, Ełk, Bydgoszcz, Poznań, Lublin i innych) oraz Saksonii i Francji.
Temat ten w dalszym ciągu budzi olbrzymie kontrowersje i trudności, szczególnie w przypadku istnienia płytkich ujęć wód
na terenach silnie zurbanizowanych.
Od wielu lat zajmowano się tematyką konieczności tworzenia monitoringu jakości wód podziemnych. Problem został prawnie uregulowany i w wielu przypadkach dobrze działa - w szczególności krajowy monitoring wód podziemnych realizowany przez Państwowy Instytut Geologiczny (PIB). Pomiary prowadzone są w 1.200 punktach badawczych w tym 350 automatycznie
(dane z 2015 r.).
Często dyskutowano na temat „dzikich” wykonawców studni i odwiertów oraz braku dokumentacji powykonawczych, co niejednokrotnie przekłada się na problemy z właściwym gospodarowaniem (eksploatacja i ochrona jakości) zasobów ujęć wód podziemnych.
"Dzikie" studnie i odwierty to efekt funkcjonowaniem dużej ilości małych firm wiertniczych, które niestety nie zatrudniają geologów. W efekcie istnieją tysiące nieudokumentowanych i eksploatowanych studni na terenie całej Polski.
Obowiązujące przepisy w tym zakresie od lat zupełnie nie przystają do rzeczywistości. Problem ten został szczegółowo omówiony w 2010 r.
Ramowa Dyrektywa Wodna /2000/60/WE/ wchodząc w życie w 2000 r. spowodowała wiele dyskusji i problemów, skutkując między innymi wprowadzeniem określenia „jednolite części wód podziemnych”.
Problematyce RDW zostały poświęcone dwie kolejne konferencje, na których szczegółowo omówiono zakres dotychczasowych
i projektowanych działań w zakresie racjonalnej gospodarki wodami podziemnymi.
Następnie w 2012 r. przedstawiono kierunki zmian w dyrektywach Unii Europejskiej w świetle realizacji europejskiego projektu FP7 GENESIS. Omówiono również dyrektywę INSPIRE dotyczącej udostępniania danych hydrogeologicznych w Polsce.
Elżbieta Kowalczyk
Polskie Zrzeszenie Inżynierów
i Techników Sanitarnych
Oddział Częstochowa
Członek Zarządu
Hydrogeologiczna Konferencja Naukowo-Techniczna
Logo nawiązuje do:
- naukowo- technicznego charakteru spotkań;
- tradycji i dorobku PZITS (obrys loga organizacji);
- służby wodociągów (stąd kropla);
- hydrogeologii (odmienna kolorystycznie rzeka i warstwa wodonośna).
Konieczne ustanowienie połączenia z siecią internetową.
Link:
http://pph.psh.gov.pl/apex/f?p=1203:LOGIN:1142042400409401
kopiujemy w całości do przeglądarki internetowej.
Wpisujemy w polach:
Użytkownik: pph
Hasło: pph
W polu publikacja wybieramy: PZiTS.
W odpowiednich polach wpisujemy pożądane zakresy.
Wciskamy: Szukaj.
Pobieramy artykuł (format PDF).
O projekcie Bazy Danych PPH
Zadaniem przedsięwzięcia jest stworzenie platformy umożliwiającej umieszczanie publikowanych artykułów -
w szczególności tych, które dotychczas nie posiadają
swoich wersji elektronicznych.
Projekt PPH jest rozwinięciem stworzonej na Wydziale
Nauk Geograficznych i Geologicznych Uniwersytetu
im. A. Mickiewicza w Poznaniu bazy artykułów zawartych
w piętnastu tomach wydawanych w ramach Sympozjum „Współczesne Problemy Hydrogeologii” w latach 1980 – 2011.
Na potrzeby bazy danych stworzono program Polskie Publikacje Hydrogeologiczne (PPH).
O programie PPH
Umożliwia przeszukiwanie zawartości bazy według
autora/ów, tytułu publikacji; roku; tomu oraz wyszukiwanie słów kluczowych oraz nazwisk autorów bezpośrednio
w samej treści artykułu. Funkcja ta, połączona
z wyświetleniem fragmentu tekstu zawierającego słowa kluczowe, pozwala na wstępną ocenę zawartości merytorycznej publikacji.
Możliwe jest również przeszukiwanie publikacji według liczby cytowań oraz tworzenie zestawień statystycznych
np. liczby publikacji w poszczególnych grupach tematycznych z dziedziny hydrogeologii.
Po wykonanej kwerendzie użytkownik może pobrać artykuły w formie plików PDF.
Więcej szczegółów na temat bazy danych PPH można znaleźć w artykule:
Przybyłek J., Liszkowska E., Kasztelan D., Przybyłek M., 2013.
Koncepcja interaktywnej bazy Polskich Publikacji Hydrogeologicznych – zakres projektu oraz perspektywy rozwoju.
Biuletyn PIG, 456, 479–485.